Caro

Anorexia reikt veel verder dan eten. Ik voel me alvast heel erg gesteund door jouw verhaal en boeken…

Beste Pascale,

Na lang nadenken, wilde ik toch even reageren op de kritiek die recent rond jouw boeken opdook. Al begrijp ik enigszins de waarschuwing voor zogenaamde voedselhypes, ik zie jouw populariteit meer als een bevestiging dat waar jij voor staat, ook werkt. Jouw boeken dragen voor mij een levensvisie uit, iets wat veel verder reikt dan een voedselhype.

Ik ben 25 en al sinds mijn 10e speelt ‘eten’ of ‘niet eten’ een centrale rol. Anorexia reikt echter veel verder dan het eten. Het gaat om controle houden wanneer de hele wereld je overstelpt. Het gaat om een bedrieglijke houvast tijdens een zoektocht naar jezelf. Ik kan niet genoeg benadrukken dat het eten ook tijdens de behandeling van een eetstoornis misschien zelfs bijzaak is. In mijn ervaring richt de huidige hulpverlening zich teveel op gewicht winnen en dan zou je weer klaar moeten zijn voor de wereld. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe lang ik nog heb gezocht naar een manier van leven. Daar kan geen enkele diëtiste je bij helpen.

Ik wou je echter bedanken voor hoe open jij over je eigen ervaring bent geweest. Ook voor je sterke mening en je lef om het conflict aan te gaan. Want jouw boeken zijn geen dieet, maar een manier van eten, een gezonde levensstijl, terug naar het ‘pure’. Iets waar wij in de huidige maatschappij allen van vervreemd zijn. Een nieuwe visie, daar hebben we allen baat bij, mensen met obesitas, maar zeker ook mensen met een eetstoornis. Jouw voeding voedt niet enkel het lichaam, het heeft ook een impact op je denken en energie. Je promoot eten juist als een manier van samen zijn, je associeert het met gezelligheid en warmte. Da’s inspirerend.

Ik voel me alvast heel erg gesteund door jouw verhaal en boeken.

Een welgemeende dankjewel,

Caro