Is vis nog gezond?

Vis is gezond, daar bestaat geen twijfel over! Er zijn heel veel wetenschappelijke studies die dat aantonen. Maar als de vis vandaag niet meer gezond is, dan heeft dat niets te maken met de vis zelf maar wel met de manier waarop bepaalde visindustrieën omgaan met vis. Antibiotica en pesticiden komen niet zomaar in de vis. De voedingsindustrie zegt tegemoet te willen komen aan de vraag van de consument, namelijk veel en vooral goedkope vis te leveren.

Dezelfde problemen zie je ook bij de vleesindustrie, onlangs las ik een bericht over ‘plakvlees’. Kleine stukken vlees worden aan elkaar geplakt en zien eruit als een mooi stevig stuk vlees, maar plakvlees is wel 50% goedkoper. Dat is wat de consument wil, luidt het: ‘goedkoop vlees dat er goed uitziet’.  Ook het overmatig gebruik van pesticiden bij sommige gewassen is een heel groot probleem.

Het valt op dat vooral de grootschalige voedingsindustrieën zich schuldig maken aan dat soort praktijken. Het zijn zo’n gigantische bedrijven dat het niet eens mogelijk is om contact te hebben met de leveranciers, laat staan dat je hen kunt vragen vanwaar hun voedingsproducten komen en hoe ze worden bereid. Dat kun je wel bij de kleinschalige landbouw-, vis- en vleesleverancier.

De landbouwer die zelf nog zijn groenten en fruit teelt, de visser die iedere ochtend persoonlijk zijn vis aan de veiling levert of verkoopt aan de kades van Oostende en Nieuwpoort en de veehandelaar die trots is op zijn veestapel omdat ze zijn grootgebracht met natuurlijke voeding.  Ze bestaan zeker nog: de eerlijke, fiere voedingsproducenten die op zoek gaan naar een positieve relatie tussen natuur en mens. Het klopt dat elke vorm van landbouw, vis- en veeteelt per definitie onnatuurlijk is, maar dat wil nog niet zeggen dat er niet kan gestreefd worden naar een harmonieuze relatie tussen mens en natuur.

Maar iedereen moet zijn steentje bijdragen, ook de consument. Zijn wij wel bereid om die extra inspanning te leveren om op zoek te gaan naar die fiere en eerlijke voedingsleverancier die betere kwaliteit levert? Zijn we het niet verleerd om op te komen voor ‘echte voeding’? Wie vraagt zich nog af vanwaar onze voeding komt, wat erin zit en hoe het wordt bereid?

Ik vrees dat de meesten niet verder geraken dan: ‘als het maar smaakt’. Maar wat geraffineerde voeding doet met ons lichaam en onze hersenen, daar denken we niet aan. Hoeveel mensen staan er stil bij de troep die in ‘gewone industriële koekjes’ zit? Wie wil er nog betalen voor ‘kwalitatieve voeding’? De plofkippen verkopen nog altijd veel beter dan de in de natuur grootgebrachte kippen en die zijn inderdaad 3 keer zo duur. Hebben we het de voedingsindustrie niet te makkelijk gemaakt?

Ik ga in ieder geval meer en meer op zoek naar de kleinschalige leverancier die me vol passie vertelt over de manier waarop hij zijn beesten heeft grootgebracht of zijn vis heeft gevangen of zijn groenten heeft geteeld. Voor die mensen heb ik heel veel respect en zij voor ons.

Vraag waar je voedsel vandaan komt, ga op zoek naar kleinere voedingsleveranciers in je buurt, …  Iedereen kan het verschil maken en samen veranderen we een mentaliteit, een cultuur.

Veel mensen willen nu wellicht weten waar ik persoonlijk mijn vlees of vis haal, welk merk kokosmelk ik gebruik, … Dat soort vragen krijg ik wel vaker. Maar helaas kan ik hier niet op antwoorden. Enerzijds om mijn onafhankelijkheid te behouden, maar ook omdat ik niet garant wil en kan staan voor bedrijven. Ook voor mij is het een moeilijke zoektocht. Veronderstel dat ik een bedrijf zou aanbevelen voor zijn goede vis en achteraf blijkt dit niet het geval te zijn… Iedereen moet zelf zijn verantwoordelijkheid nemen en pas samen kunnen we echt het verschil maken.