Nancy

Die handtekening is niet belangrijk. Jou bedanken omdat je een stukje van mijn leven hebt gered, dat is belangrijk…

Beste Pascale,

Je hebt in Antwerpen mijn boek gesigneerd, je vroeg me toen mijn verhaal door te sturen… Ik ben al sinds mijn 17 een lopende jojo… in ’82 volgde ik een zwaar 900cal dieet is het UZA… Dit liep vrij goed (34 kg) tot ik zwanger was van mijn zoontje… Verdict: 28 kg erbij… Terug naar het UZA, maar ik kreeg een heel ander dieet… Zware opdracht en niet vol te houden ik voelde me zowat een “konijn”. Ik ben toen op mezelf begonnen met opnieuw jojo… 4 en een half jaar geleden was ik zo depressief dat we beslisten om een maagbandje te plaatsen… Whouha: 25 kg eraf… Maar 2 jaar later opnieuw trapgewijs kwam kg per kg binnengeslopen, vorig jaar heb ik dan nog eens een verkeersongeval gekregen waardoor ik nog meer in mijn schulp kroop en verder wegzonk… Moest mijn zoontje er niet zijn geweest… Ik had ook al jaren darmproblemen die door de maagband alleen maar erger waren… Mijn sociaal leven was een hel. Eten kon ik niet, mijn portie was kleiner dan van een muis… Dus opnieuw naar het UZA Metabole eenheid onder leiding van Prof V… Toen is er een onderzoek gebeurd naar mijn verbranding… Verdict: slow transit van 8 dagen en een rustverbranding 20% van de normale norm… Oplossing: GEEN eiwitrijk eten en hopen dat je niet meer bijkomt…

En toen begon ik mijn zoektocht naar anders eten… Ik ging naar de bib om een boek van jou… Ondertussen heb ik ze allemaal… Neem ik geen dure medicatie meer voor mijn darmen en ben ik op 5 maanden 16 kg lichter… Maar vooral Pascale: “ik durf naar mezelf te kijken en gelukkig te zijn”, en dat heb ik te danken aan jou…

En dat is de reden dat ik in Antwerpen tegen je zei: “Die handtekening is niet belangrijk. Jou bedanken omdat je een stukje van mijn leven hebt gered, dat is belangrijk…”

BEDANKT, PASCALE!

Groetjes

Nancy