Pascale openhartig: Ik heb schoonheid nodig
"Ik heb schoonheid nodig, ik kan niet tegen banaliteit."
Zoals verschenen in Libelle Lekker september 2018
Pascale Naessens keert in haar nieuwe boek terug naar de basis: lekker en gezond koken met maximum vier ingrediënten. Het is opnieuw een ode aan het gezonde leven, dat ze al zo lang promoot.
Tekst: Evelien Rutten Foto: Diego Franssens
Op de salontafel in Pascales kantoor ligt een stapeltje tijdschriften, telkens met haar naam op de cover. In een Feeling van acht jaar geleden figureert ze in een inmiddels gedateerde Kerstspecial. Er is veel veranderd voor Pascale Naessens. Het ex-model dat met haar eerste kookboek bij verschillende uitgeverijen moest leuren, is nu een invloedrijke stem.
In haar eentje zorgde ze voor een complete omwenteling in het Vlaamse culinaire én gezondheidslandschap. Ze maakte komaf met de heilige drie-eenheid van aardappelen, groenten en vlees. Niet op een dogmatische, belerende manier, maar met een onderbouwde visie. Pascale toont steeds opnieuw hoe lekker gezond eten kan zijn én hoe je een romantische, gezellige sfeer creëert aan tafel.
Wikken en wegen
Vandaag reikt Pascales invloed zelfs veel verder dan ons land: tot in Australië lezen mensen haar kookboeken en worden maaltijden geserveerd op servies dat in haar atelier werd ontworpen. “Onlangs kreeg ik een tof berichtje van Seppe Nobels, de chef van Graanmarkt 13. Hij zat op restaurant in Wenen – nr. 14 op de San Pellegrino-lijst – en stuurde een foto door: ‘Kijk, allemaal prachtige borden van jou.’ Maar eigenlijk wil ik niet te diep ingaan op dat buitenlandse avontuur. Ik ga dat niet opblazen, want dan zit iedereen weer te wachten op het moment dat het misgaat. Ik wil die extreme reacties niet meer voeden. Het moet allemaal tof en constructief blijven. Ik zoek gewoon mensen die op dezelfde golflengte zitten, daar word ik gelukkig van.”
Als we vragen waar ze dan ongelukkig van wordt, voelen we ergernis. “Kijk, ik word heel gelukkig van mijn werk.Ook al doe ik heel veel uren, ik doe het graag. Pas vanaf het moment dat ik interviews moet geven, voelt het aan als werk. Jongens, mag ik even? Waarom moet ik altijd mijn ziel bloot- leggen? Natuurlijk wil ik communiceren, maar als je mijn boeken leest, weet je alles over mij wat je moet weten. Mijn persoonlijke verhaal doet er verder niet toe. Wat belangrijk is voor mij, is het creëren van sfeer, recepten, boeken en een mooie tafel. Kijken wat werkt. Gelijkgestemden vinden die dat oppikken. Het is fijn om over je werk te spreken, maar tegenwoordig moet je je woorden echt heel goed wikken en wegen. Het is verschrikkelijk om in een situatie terecht te komen waarin je jezelf moet verdedigen. Daar pas ik nu voor.”
Dit is een stukje van het artikel, de rest van het artikel kan je via de pdf hieronder lezen.
